- Robi się późno, proponowałabym tutaj zostać na noc - Spojrzałam na niego. Leżał w najlepsze na łóżku polowym, najwyraźniej z siebie zadowolony.
- Właśnie miałem to powiedzieć - Wyszczerzył się w moim kierunku na co przewróciłam oczami. Rozłożyłam jeden ze swoich koców, aby móc się na nim położyć. Nienawidziłam spać na zimnej ziemi, ale lepsze to niż śmierć. - Będziemy wartować wejście, gdyby ktoś lub coś chciało do nas wejść w nocy - Jego głos zrobił się poważny, rozdzielając małe grupki patrolujące wejście. Byłam bardzo zaskoczona, gdy usłyszałam, że mam być z jednym mężczyzną, którego znam jedynie z widzenia. Pozostawiłam to bez komentarza, pomimo iż z początku byłam pewna, że będzie chciał mieć ze mną wartę. Skinęłam głową, akceptując jego decyzję i nie podważając zdania. Ułożyłam się wygodnie, zamykając oczy, oddychając głęboko, aby móc trochę odpocząć. Dawno nie miałam czasu na misji, aby normalnie się położyć i w sumie nie przejmować za wieloma sprawami. W sumie miłe to uczucie, czasami zapominam, że i ja mam prawo nie przejmować się tym światem. Szkoda, że nie umiem tak odlecieć codziennie. Z moich zamyśleń wyrwał mnie czyiś dotyk.
- Przepraszam, że budzę, ale nasza kolej - Młody mężczyzna uśmiechnął się do mnie przyjaźnie. Odwzajemniłam mu tym samym i wstałam, aby podejść do drabiny, która prowadziła do wyjścia. Oparłam się o ścianę i ziewnęłam. Rozglądałam się wzrokiem, nasłuchując czy aby nie zbliża się jakiekolwiek zagrożenie. Nagle zauważyłam niewielki karton przy zaciemnionej ścianie. Podeszłam tam z kataną w dłoni, delikatnie otwierając zawartość. Widząc tam jedną rzecz, wręcz krzyknęłam z radości, przez co mój partner uciekł zawołać resztę. Wszyscy zerwali się myśląc, że dzieje się coś złego, zapewne każdy miał w myślach obraz, jak walczę z hordą zombie, która wlewa się przez mały otwór.
- Tai, co się stało? - Mobius wyszedł z szeregu, a ja wyłoniłam się z cienia w zupełnie nowym stroju, nie mogłam opanować swojego zachwytu.
- To jest genialne - Pisnęłam wręcz podniecona.
- Mam wprawę - Mrugnęłam do nich podnosząc swoje katany z uśmiechem. Najlepsze znalezisko miesiąca!
- Krzyczysz i zrywasz wszystkich z nóg bo znalazłaś strój kota? - Mobius podniósł jedną brew. Nie mogłam rozszyfrować, czy był teraz zirytowany, czy raczej zadowolony z tego w czym teraz przed nim stoję.
- Nie byle jaki, jest nienaruszony z metką. Oddałabym za niego życie - Powiedziałam z powagą, przeglądając się w ostrzu - No chyba nie chcecie mi powiedzieć, że wyglądam w tym źle? - Zmarszczyłam brwi dokładnie obserwując wszystkie twarze.
- Nie, absolutnie, nigdy! - Odezwali się chórem, na co się uśmiechnęłam.
- No to świetnie! Możemy wracać do swoich zajęć - Zadowolona stanęłam obok drabiny, kręcąc ogonem.
- Wiesz, że to lekka przesada? - Mobius zbliżył się do mnie. Spojrzałam za niego, jednak nikogo nie dostrzegłam. - Myślałem, że coś Ci się stało - Westchnął, czyżby nie umiał się na mnie gniewać? Uroczo.
- Przecież podnieciłeś się na sam widok, nie rozumiem tego rozgoryczenia - Z uwodzicielskim uśmiechem, przejechałam "przypadkowo" dłonią po jego wybrzuszeniu w spodniach.
- Czy to nie Ty chciałaś się ukrywać przed całym światem? - Złapał mnie za dłoń, przyciskając ją do ściany. Drugą dłoń ułożył na mojej tali, z łobuzerskim uśmiechem. Uniosłam głowę ku górze, śmiejąc się cicho. Wtedy właśnie poczułam ciepłe usta na swojej skórze. Ciepły, a zarazem wilgotny dotyk, sprawił dreszcze na całym ciele. W porę jednak się opamiętałam, delikatnie go od siebie odpychając. Poklepałam go po ramieniu z tym samym uśmiechem.
- Wracaj do pracy, panie dowódco - Zaśmiałam się cicho, opierając się nogą o ścianę. Zrobił dzióbek z niezadowolenia i odszedł do reszty. Spojrzałam na drabinę ze znudzeniem. Ziewnęłam jeszcze kilka razy, po czym zaczęłam nucić sobie jedną ze znanym piosenek sprzed kilku lat. W końcu przyszła kolejna zmiana, a ja ponownie ułożyłam się na swoim kocu. Szybko zasnęłam spokojna o swoje bezpieczeństwo.
Rano zaczęliśmy pakować ostatnie rzeczy, które jeszcze zostały. Rzeczywiście było tego sporo, każdy z nas miał dwie pełne torby.
- Może pomogę? - Spodziewałam się takiego pytania, ale zupełnie od kogoś innego. Odwróciłam się patrząc na mężczyznę, z którym wczoraj miałam "wartę".
- Nie obrażaj mnie - Burknęłam, idąc przodem do wyjścia. Pierwszy wyszedł Mobius, ja szłam zaraz za nim. Cała droga była o dziwo spokojna, ale za to w mieście zapanował istny harmider. Większość widząc nas z takimi zapasami, zaczęli traktować, jak bohaterów. Byłam zaskoczona, gdy każdy zaczął mi gratulować znaleziska, przecież wszyscy doskonale wiedzieli, że tylko zastępuję strażnika.
- Ale uspokójcie się - Warknęłam - To nie moja zasługa tylko Mobiusa, ja zastępowałam wojownika i tak też się zachowywałam - Podniosłam ręce w geście obronnym. Najpierw spojrzeli na mnie zaskoczeni, a później rzucili się na Mobiusa.- Zaraz poczuje się zazdrosna - Mruknęłam do chłopaka, który był zaskoczony takim zachowaniem.
- Weź mi pomóż - Mruknął błagalnie w moim kierunku, na co pokręciłam złowieszczo głową.
- Powodzenia - Puściłam mu oczko, zabierając swoją własną torbę. Ach, zatęskniłam za swoją łazienką i łóżkiem, a i zjeść coś wypada.
Mobius? Bez szału, następne może będzie lepsze xD
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz